«Είναι δυνατόν να φανταστούμε μια Ευρωπαϊκή Ενωση χωρίς τη Μεγάλη Βρετανία. Είναι αδύνατον όμως να την φανταστούμε χωρίς τη Γερμανία». Αυτά έγραφε πρόσφατα ο γνωστός βρετανός ιστορικός Τίμοθι Γκάρντον-Ας αναφορικά με τον ευρωπαϊκό ρόλο της Γερμανίας και τη Γερμανική Προεδρία της ΕΕ. Η διαπίστωση αυτή προκύπτει από την ιστορική διαδρομή της Ενωσης και τον ρόλο της Γερμανίας στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η γερμανο-γαλλική συνεργασία υπήρξε ο εμβρυουλκός της ενωμένης Ευρώπης. Μετά από δύο Παγκόσμιους Πολέμους, με γερμανική ευθύνη και έπειτα από έναν «Ψυχρό Πόλεμο», που διχοτόμησε την Ευρώπη και την ίδια τη Γερμανία, ακολούθησε η Καντιανή «διαρκής ειρήνη» που απολαμβάνουμε μέχρι σήμερα. Το ευρωπαϊκό ενοποιητικό «πρότζεκτ», με τα επιτεύγματα και τις ελλείψεις του, αποδείχτηκε το μεγαλύτερο και πιο επιτυχημένο «πρότζεκτ» ειρήνης, ευημερίας και προόδου. Στην επιτυχία του ενωσιακού εγχειρήματος η γερμανική συνεισφορά υπήρξε καταλυτική, παρά τα λάθη και τις αστοχίες της γερμανικής ευρωπαϊκής-εξωτερικής πολιτικής. Τέσσερα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της πολιτικής:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή