«Η αίσθηση του πλησίον με βεβαιώνει ότι υπάρχω»

Το 1947 ο Αντώνης Σαμαράκης είναι 28 ετών. Εχουν περάσει αρκετά χρόνια από τη δημοσίευση των πρώτων ποιημάτων του, ήδη τη δεκαετία του 1930, και μόλις τρία από τη σύλληψη και απόδρασή του από τους Ναζί. Ζει, λοιπόν, και αυτός στην Ελλάδα του εμφύλιου σπαραγμού. Τότε γράφει το «Γιατί είμαι χριστιανός», με νεανική ορμή και από την οπτική ενός ανθρώπου που δεν ανήκει στην Εκκλησία. Το κείμενο ανακαλύφθηκε στο προσωπικό του αρχείο από τη σύζυγό του Ελένη μόλις πέρυσι και συνέπεσε με το Ετος Αντώνη Σαμαράκη, όπως είχε ανακηρύξει το υπουργείο Πολιτισμού. «Δεν γνωρίζω αν έχει κυκλοφορήσει ζωντανότερο κείμενο που να περιγράφει πώς ένας κοσμικός χριστιανός ζει την πίστη του» σημειώνει ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος στην εισαγωγή πλέον του τομιδίου, που αναμένεται από τις εκδόσεις Ψυχογιός στις 21 Ιανουαρίου, σε επιμέλεια του Θανάση Θ. Νιάρχου. «Καταιγισμός βιωμάτων» επισημαίνει ο μητροπολίτης. «Ο,τι πιο επίκαιρο. Ο,τι πιο αναγκαίο. Ο,τι πιο φωτεινό. Ο,τι πιο ελπιδοφόρο. Καθόλου αντιρρητικό, καθόλου προσβλητικό ή επιθετικό. Δεν είναι απολογία αλλά ομολογία. Ομολογεί την πίστη του, εκφράζει την καρδιά του, δεν θίγει κανέναν και καμία άλλη πίστη». Και ο Θ. Νιάρχος σημειώνει απ’ την πλευρά του: «Μέσα στον ζόφο της δεκαετίας του ’40 ο Αντώνης Σαμαράκης, αυτοσχεδιάζοντας θα έλεγε κανείς και με μια διάθεση να παρηγορήσει τόσο τους άλλους όσο και τον εαυτό του – όταν διαπρεπή φιλοσοφικά πνεύματα στην Ευρώπη είχαν ήδη καταπιαστεί να αποτιμήσουν τη χρεοκοπία της πνευματικής καλλιέργειας της προσανατολισμένης στο ανθρωπιστικό ιδεώδες -, δείχνει όχι απλώς να ανασύρει αλλά σχεδόν να εγκαθιδρύει εξ υπαρχής τη χριστιανική παρακαταθήκη είκοσι αιώνων. Με έναν τρόπο όμως κάθε άλλο παρά διδακτικό αλλά με το χαρμόσυνο αίσθημα μιας σύντομης ή παρατεταμένης εκδρομής που βιώνεται ως αποκάλυψη». «ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν σήμερα ένα εκτενές απόσπασμα, με την άδεια του εκδοτικού οίκου.