Θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα μιας παραίσθησης, που τη δημιούργησε ο εγκλεισμός λόγω της πανδημίας σε συνδυασμό με τη στέρηση των προνομίων που παρέχει η άσκηση της εξουσίας. Αλλά οι εκδηλώσεις κοινωνικού φθόνου που εκφράζονται μέσω της αριστερής ηθικολογίας αφθονούν, οπότε τείνω να πιστέψω ότι το πρόβλημα είναι μόνιμο, διαρκές. Και παρότι εκφράζεται ηθικολογικά, στην ουσία είναι βαθύτατα ιδεολογικό. Και έχει να κάνει με την επιδερμική αριστερή αντίληψη που θεωρεί πως ό,τι δεν μας συμπεριλαμβάνει είναι κοινωνικός αποκλεισμός και πρέπει να καταλυθεί, να ανατραπεί. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή