Το 2020 αδιαμφισβήτητα αποτελεί ένα «annus horribilis», μια χρονιά – ορόσημο που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στην Iστορία, αφού η πανδημία του κορωνοϊού άλλαξε την πορεία της ανθρωπότητας αλλά και τις ζωές όλων μας. Η επιχείρηση «Ελευθερία» και η έναρξη του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού σηματοδοτούν την αρχή του τέλους αυτής της παγκόσμιας μάστιγας. Μιας μάστιγας που είναι ακόμη πολύ νωρίς για να προβλέψει κανείς με ασφάλεια όλες τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές που δρομολόγησε ή επιτάχυνε. Είναι, όμως, σαφές ότι η πανδημία ανέδειξε αφενός τον θαυμαστό κόσμο της ασύλληπτης τεχνολογικής και επιστημονικής προόδου που μας πρόσφερε το εμβόλιο με μοναδική ταχύτητα, αφετέρου, όμως, ανέδειξε και την αρνητική πλευρά αυτής, ως θρυαλλίδα για την αύξηση του φόβου για το άγνωστο, του άγχους για την επιβίωση, της δυσαρέσκειας για τη διεύρυνση των ανισοτήτων ανάμεσα στους έχοντες και στους μη έχοντες. Πρόσφατη μελέτη της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse αποτυπώνει εύγλωττα την προβληματική εικόνα: το 1% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού ελέγχει το 43,4% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το 53,6% του παγκόσμιου πληθυσμού ελέγχει μόλις το 1,4% του παγκόσμιου πλούτου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή