Κυκλοφόρησε προχθές από το Yale Univeristy Press το βιβλίο του Μισέλ Φάις με τίτλο «Mechanisms of loss», σε μετάφραση του βραβευμένου David Connolly. Πρόκειται για έκδοση που περιλαμβάνει δύο παλιότερες νουβέλες του συγγραφέα: τις «Aegypius monachus» και «Lady Cortisol» (2016). Στην πρώτη (Καστανιώτης, 2001, επανέκδοση στον Πατάκη, 2013) ο συγγραφέας εμπνέεται από το σύμβολο του μαυρόγυπα στο δάσος της Δαδιάς. Επιβλητικός, μονογαμικός, τρέφεται με πτώματα. Κατ’ αναλογία και ο αφηγητής-πρωταγωνιστής της νουβέλας είναι μια φωνή προς εξαφάνιση που τρέφεται με νεκρές ή αποσυντιθέμενες ιστορίες, ιστορίες που ανακεφαλαιώνουν με κωμική απόγνωση πανωλεθρίες της μνήμης και της ζωής. «Κατά βάθος μηχανεύεται τρόπους για να απομαγεύσει τον ριζικό του δαίμονα: την αυτοβιογραφία». Στο «Lady Cortsiol» καταθέτει ένα παραληρηµατικό κείµενο, όπου µια γυναίκα απαντά στις εξαντλητικές και καταιγιστικές ερωτήσεις ενός απροσδιόριστου άνδρα. Κατά την περιγραφή του 2016: «Ο συγγραφέας, διασχίζοντας µισοφώτιστες ζώνες της µνήµης, της επιθυµίας και της γλώσσας, διασταυρώνει κλίµα και τεχνικές θεατρικού µονολόγου µε υπαρξιακό θρίλερ».

Την εισαγωγή της αμερικανικής έκδοσης υπογράφει η κριτικός και μεταφράστρια Κατερίνα Σχινά, η οποία σημειώνει: «Αν ριψοκινδύνευε κανείς να εκφράσει με μια λέξη τον μορφικό νόμο της λογοτεχνίας του Φάις, θα μπορούσε να μιλήσει για παραλλαγή (δανείζομαι τον όρο από τη μουσική), μια παραλλαγή ως συνεχή απόκλιση και προζαϊκή αταξία, που επιτρέπει στα θέματά του (μνήμη, οδύνη, τραύμα, φαντασίωση, απώλεια) να αναδύονται το ένα μέσα από το άλλο και να εξαφανίζονται το ένα μέσα στο άλλο. Για λίγο ακινητούν στην ταραγμένη επιφάνεια της γλώσσας του και βουλιάζουν μέσα στο ανείπωτο». Στο επίμετρο ο δοκιμιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου παρατηρεί απ’ την πλευρά του: «O εφιάλτης είναι εδώ και τόσο η “Lady Cortisol” όσο και το “Aegypius monachus”, είτε παρακολουθήσουμε τις αφετηρίες τους είτε σταθούμε στις ύστερες αντανακλάσεις τους, συνιστούν ωχρές (μήπως να πω μαύρες;) φάρσες, που δύσκολα θα μας αφήσουν να ξεφύγουμε, όπως κι αν κινηθούμε, όπως κι αν αντιδράσουμε, από τα επικίνδυνα μπλεγμένα δίχτυα τους».