Αποτυχία

Αποτυχία

Καλώς σας βρήκα άρχοντες – χίλια Χρόνια Πολλά και υγιή, και μία ευχή: το 2021 να είναι καλύτερο από το 2020 σε όλα του. Διότι τον χρόνο «… τούτο, άμα τον πηδήσαμε, γι’ άλλα δέκα χρόνια άντε καθαρίσαμε», όπως θα έλεγε και ο κυρ Διονύσης Σαββόπουλος, αν «πείραζε» τον δικό του στίχο, που μιλάει για έναν χειμώνα, όπως έκανα εγώ αυθαιρέτως, στο τραγούδι αυτό «που το ‘πε, το εβδομήντα εννιά» – σαράντα δυο χρόνια έκτοτε. Στη διάρκεια των οποίων «πηδήξαμε» χειμώνες και χειμώνες, αλλά δεκαετία ολόκληρη να «καθαρίσαμε» γιατί «πηδήξαμε» τον έναν που είχαμε μπροστά μας, να με συγχωρείτε, αλλά δεν θυμάμαι. Μερικά, λίγα, χρόνια, ναι. Αλλά δεκαετία, ποτέ. Στα ίδια και στα ίδια, θεατές, ανήμποροι να παρέμβουμε δραστικά και να αλλάξουμε την πορεία των πραγμάτων. Γιατί αυτή είναι η μοίρα των πολλών. Οι λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να την αλλάξουν, αλλά κάπως γίνεται κάθε φορά και αποτυγχάνουν. Ισως γιατί μετά τους αρχικούς ενθουσιασμούς και τις ελπίδες που καλλιέργησαν το προηγούμενο της έλευσής τους στην εξουσία, διάστημα, φτάνει κάποια στιγμή που έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με την αδηφάγο καθημερινότητα που τις κατασπαράσσει μία προς μία. Και τις ελπίδες, και τις προσδοκίες, και τους ενθουσιασμούς. Και φτάνουμε πάλι εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε στον χρόνο «τούτο, (που) άμα τον πηδήσαμε, γι’ άλλα δέκα χρόνια άντε καθαρίσαμε»…