Αν το αποτέλεσµα είχε αµπαλαριστεί σαν το ερώτηµα του γρίφου µε το αβγό και την κότα, ίσως το πενηντάλεπτο τετ α τετ των κεφαλών κοσµικής και εκκλησιαστικής εξουσίας, στο περιθώριο της ορκωµοσίας των νέων µελών της κυβέρνησης, να εκλαµβανόταν σαν µερικώς επιτυχηµένο. Στο µετριοπαθές Κέντρο ενδεχοµένως να κατανοούσαν τον πολιτικό ρεαλισµό µιας διαπραγµάτευσης που θα κατέληγε σε αµοιβαίες υποχωρήσεις. Οµως το περιτύλιγµα της έκβασης της συνάντησης του Πρωθυπουργού µε τον Αρχιεπίσκοπο ήταν οι διαρροές για τον Ιερώνυµο που «κάνει πίσω». Πώς; Αποδεχόµενος το αίτηµα να µη ρίξει τον σταυρό στα νερά του Μοσχάτου, αλλά κερδίζοντας τους ανοιχτούς για τους πιστούς ναούς κατά τη διάρκεια µιας εβδοµάδας αυστηρού υποτίθεται λοκντάουν. Υποχώρησε, δηλαδή, προελαύνοντας – και εξασφαλίζοντας την εξαίρεση του θεσµού που εκπροσωπεί από την τήρηση των κανόνων που επιβλήθηκαν σε όλους τους υπόλοιπους. Η µικροπολιτική εξήγηση είναι χιλιοειπωµένη, οι ψήφοι του χριστεπώνυµου πλήθους είναι κρίσιµες για µια συντηρητική κυβέρνηση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ