Σύμφωνα με τη λαϊκή σοφία, δεν υπάρχει γάμος χωρίς κλάματα και κηδεία δίχως γέλιο. Ειδικά εκεί προς το τέλος των μακάβριων διαδικαστικών όπου γίνεται αντιληπτό και το μέγεθος της ματαιότητας, το γέλιο συνήθως είναι βροντερό, λυτρωτικό. Κάπως έτσι λειτούργησε το 2020, το έτος της πανδημίας, σαν μια μεγάλη κηδεία που στην ανάπαυλα του πένθους μεταξύ καφέ και κονιάκ γελάσαμε με την ψυχή μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή