Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς με τους σκύλους σας αλλά εγώ όλα αυτά τα χρόνια μοιράζομαι τις πρωινές αποφάσεις με τον Σήφη. Θα πάμε προς το βουνό; Ή θα πάμε στις άλλες γειτονιές; Και ναι, ο κανόνας είναι «πάμε στο χώμα» αλλά μια φορά την εβδομάδα ο Σήφης αφού το ζυγίσει λιγάκι στις μεγάλες διασταυρώσεις, με πάει στις άλλες γειτονιές. Χαιρετάμε τον περιπτερά, περνάμε από την κλινική – νοσοκόμοι σε διάλειμμα, άνθρωποι που περιμένουν στο πεζοδρόμιο τους ασθενείς τους – όλοι έχουν ένα επιφώνημα για τον Σήφη και αυτός κορδώνεται. Μετά είναι ο δρόμος με τα έργα. Σε κάθε περιοχή υπάρχει ένας δρόμος που συνεχώς σκάβεται και μετά ξανά και πάλι ξανά. Εκεί, στους μικρούς λοφίσκους με τα μπάζα, κάνουν στάση όλοι οι σκύλοι και ο ένας μελετά τα αποτυπώματα του άλλου. Μετά είναι ο δρόμος με τους ξεχειλισμένους κάδους. Κουτιά από πίτσες στα πεζοδρόμια, λαδόκολλες που κάποτε είχανε σουβλάκια και συσκευασίες μιας χρήσης, με ρύζι, μακαρόνια, νουντλς, που αφήνουν κάποιοι για τα αδέσποτα. Συχνά αναγκάζομαι να τραβήξω το λουρί γιατί ο Σήφης δεν έχει κανένα πρόβλημα να παραστήσει το πεινασμένο αδέσποτο και να χωθεί ανάμεσα στις λαδωμένες σακούλες. Υπόκλιση στον φούρναρη, καλημέρα στην κομμώτρια (ή μήπως είναι νυχού), νεύμα στον προποτζή… Ο προορισμός μας όμως είναι άλλος. Ο δρόμος με τις λεμονιές. Ενας αδιέξοδος για τα αυτοκίνητα δρόμος με μπολιασμένες όλες τις νεραντζιές του. Και παντού κηπάκια. Αριστερά και δεξιά. Ασθενικές ροδιές, τσιμεντόλιθοι, τριανταφυλλιές δεμένες με κιτρινισμένους σπάγκους, σκουριασμένα συρματοπλέγματα, δάφνες του Απόλλωνα για φράκτες, κισσοί, κομμάτια ελενίτ – ναι αυτά με τον αμίαντο… Μέχρι και κυπαρίσσια λέιλαντ κουρεμένο απαίσια. Και μετά είναι ο κήπος της κυρίας Αλεξίας. Δεν ξέρω το όνομά της αλλά έτσι τη βάπτισα. Ενα κηπάκι δέκα επί δέκα γεμάτο με αρωματικά. Μαϊντανός, δυόσμος, αρμπαρόριζα, βασιλικός, λεβάντα, δεντρολίβανο… άλλα ασθενικά και άλλα ζωηρά, τακτοποιημένα όμως στη χωμάτινη σκακιέρα. Και δίπλα από την κυρία Αλεξία, η Κανέλα. Ούτε το δικό της όνομα γνωρίζω αλλά το χρώμα και η τσαχπινιά της, σε Κανέλα παραπέμπουν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ