Τα δικά μας «καπιτώλια»
Ακουσα τη συνέντευξη που έδωσε την περασμένη Παρασκευή ο Νίκος Βούτσης στον κομματικό ραδιοφωνικό σταθμό της Κουμουνδούρου. Επηρεασμένος, προφανώς, από τα όσα είχαν συμβεί στο Καπιτώλιο πριν από λίγες ώρες, ήταν very holoskasmenos, όπως θα έλεγε και «Η θεία από το Σικάγο», και very taragmenos διότι θυμήθηκε τις απόπειρες εισβολής που είχαν συμβεί στον δικό μας «ναό της Δημοκρατίας». Μια το 1964 από οπαδούς της ΕΡΕ και μετά, το 2018 και το 2019 από ακροδεξιούς που διαμαρτύρονταν για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Στο ενδιάμεσο, σύμφωνα με τα «ηλιοβασιλέματα γεμάτα αναμνήσεις» του κυρίου Βούτση, ποτέ, μα ποτέ, δεν απειλήθηκε η Βουλή. Οι Αγαναχτισμένοι του 2011, οι κρεμάλες, οι μούτζες, τα «Να καεί, να καεί το μπιπ η Βουλή», τα λαϊκά δικαστήρια και τα απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας που έδιναν σε εκείνα τα τύπου τραπέζια «να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός» στην Πλατεία Συντάγματος ο Τσακαλώτος, ο Κατρούγκαλος, ο Βαρουφάκης, οι προπηλακισμοί και οι επιθέσεις εναντίον πολιτικών και καλλιτεχνών που δεν πίστευαν στην κατάργηση του Μνημονίου με έναν νόμο και ένα άρθρο, η φυγάδευση βουλευτών δια μέσου του Εθνικού Κήπου δεν συνέβησαν ποτέ. Ηταν ένα ολόγραμμα, ένας αντικατοπτρισμός, μία φαντασία. Και, ακόμη χειρότερα, μια ντροπή, μια άθλια προπαγάνδα όλων των υπόλοιπων που τα θυμούνται. Μια οργανωμένη και συντονισμένη προσπάθεια να θεωρηθεί η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κάτι σαν παρένθεση. Ο κύριος Βούτσης φαίνεται ότι έχει αυτό το σύνδρομο της συριζαϊκής επιλεκτικής μνήμης (να συστήσω gingo biloba, θαύματα κάνει) που έπληξε ένα ποσοστό (εκεί, γύρω στο 20%) τα τελευταία 24ωρα. Ηταν τόσο σοκαριστική η ομοιότητα με τα καθ’ ημάς – ακόμη και πριν από την επίσημη έναρξη των Αγαναχτισμένων, από το 2010 στην πραγματικότητα – που φυσικό είναι να προκάλεσε περιστατικά αμνησίας. Μέχρι σημείου να λένε ότι η Ραχήλ Μακρή που μπήκε στο ψηφοδέλτιο Κοζάνης ύστερα από προσωπική παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα και παρά τις διαφωνίες των τοπικών στελεχών, δεν ήταν ποτέ ΣΥΡΙΖΑ. Οπου να ‘ναι θα ακούσουμε ότι ο Καμμένος δεν ήταν ποτέ συγκυβερνήτης τους αλλά ταβέρνα στα Σπάτα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ