Οι αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με πρωτοβουλία της κυβέρνησης μόνον ως αυτονόητα θετικές μπορούν να διαβασθούν για μια χώρα που θέλουμε να είναι σύγχρονη και συγχρονισμένη με τις νέες τάσεις. Επίσης είναι λογικό η αξιωματική αντιπολίτευση να επενδύει σε μετοχές φόβου για όσα θα αλλάξουν στα ΑΕΙ, αλλά προφανώς οι κοινωνίες προχωρούν χωρίς ιδεοληψίες και αγκυλώσεις που καταδίκασαν γενιές και γενιές για χρόνια.

Μόνον ως αυτονόητη μπορεί να νοηθεί η ελάχιστη βάση για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια για παράδειγμα. Και αυτό γιατί θα ανεβάζει τον πήχη για τα ίδια τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και δεν θα οδηγεί σε εξισωτισμούς προς τα κάτω ή σε λογικές ελάχιστης προσπάθειας. Αλλά και το μηχανογραφικό για τα δημόσια ΙΕΚ σε κατεύθυνση αναβάθμισης είναι, αφού από την εν λόγω βαθμίδα αποφοιτούν πολίτες με σοβαρές ειδικότητες για τον συλλογικό βίο. Το όριο φοίτησης στα ΑΕΙ επίσης έπρεπε να διευθετηθεί. Η λογική των αιώνιων φοιτητών δεν ήταν προωθητική για κανένα εκ των δύο μερών: σχολές και φοιτητές.

Τέλος για την ήπια αστυνόμευση που πλέον θα προβλέπεται, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά εμείς. Κάθε Ελληνας που εγγράφεται στην επικράτεια της Λογικής ξέρει και έχει γνώση πως συχνά για δεκαετίες τα ΑΕΙ έγιναν εστίες ανομίας και κέντρα διερχομένων – μέχρι μεταπρατισμός σημειωνόταν.

Ο 21ος αιώνας που διανύουμε απαιτεί γνώση, συμπαγή πανεπιστήμια, συγχρονισμένα με όλες τις αλλαγές που συντελούνται. Ας περπατήσουμε μπροστά.