Μεγάλη συζήτηση γίνεται για την αξιολόγηση. Στο Πανεπιστήμιο και στη Δημόσια Διοίκηση. Συζήτηση χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Συζήτηση που δεν οδηγεί σε αποτέλεσμα. Σε αποφάσεις. Οι πολίτες που πληρώνουν – μην το ξεχνάμε αυτό – τους πανεπιστημιακούς και τους δημόσιους υπάλληλους μένουν στο σκοτάδι. Μπορούν να αναρωτιούνται πώς ένας τενεκές έγινε καθηγητής, ή ένας ανίκανος Δ.Υ. τμηματάρχης, αλλά ίσαμε εκεί. Δεν υπάρχει αξιολόγηση και ό,τι υπάρχει δεν ανακοινώνεται. Παλιά υπήρχε άλλωστε το σύνθημα «αξιολόγηση χωρίς συνέπειες».
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ