Εχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί στο άκουσμα του ονόματος Λουκρητία ο νους όλων μας πηγαίνει στην περιβόητη Λουκρητία Βοργία (1480-1519), την πασίγνωστη για τους σκανδαλώδεις έρωτες και τα εγκλήματα στα οποία φέρεται να είχε αναμειχθεί, και όχι στη ρωμαία ευγενή Λουκρητία, που ο βιασμός της από τον Σέξτο Ταρκύνιο, γιο του βασιλέα της Ρώμης, και η επακόλουθη αυτοκτονία της ήταν η αφορμή της εξέγερσης με την οποία εγκαθιδρύθηκε το 509 π.Χ. δημοκρατικό πολίτευμα στην Αιώνια Πόλη; Επιτρέψτε μου να εικάζω πως δεν είναι τόσο η ιστορική άγνοια η εξήγηση, όσο κάτι βαθύτερο και ταπεινό (με τη χειρότερη σημασία της λέξης) που «χαϊδεύει» ένστικτα και προκαταλήψεις, βαθιά ριζωμένες στην ατομική συνείδηση και υπεύθυνες, ίσως, για την αντοχή στερεοτύπων τα οποία συντηρούν το κοινωνικό κλίμα που αναπαράγει την πλέον ειδεχθή μορφή βίας, αυτή που έχει σχέση με τη σεξουαλική ελευθερία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή