Με το πέρασμα του χρόνου ο όρος «Φασισμός» έτυχε τόσο διασταλτικής ερμηνείας ούτως ώστε να καταλήξει να σημαίνει περίπου τα πάντα και – εξ αντανακλάσεως – περίπου τίποτε. Σε παλαιότερες εποχές (ιδίως αμέσως πριν και κατά τη διάρκεια της μακαρθικής περιόδου, στην πιο παρανοϊκή φάση του Ψυχρού Πολέμου, μιας [και] ιδεολογικής σύγκρουσης που μόνο για έλλειμμα σε παράνοια δεν μπορούσε να παραπονεθεί) αντίστοιχης διασταλτικής ερμηνείας είχε τύχει και ο όρος «Κομμουνισμός». Εάν ξετρυπώσετε στο YouTube ή σε κάποια άλλη πλατφόρμα διάφορα κινηματογραφικά μαργαριτάρια εκείνων των ημερών – όπως ο «Ερυθρός κίνδυνος» (1949), «Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή» (1949), «Ημουν κομμουνιστής για το FBI» (1951) – θα διαπιστώσετε ότι το να ενστερνίζεσαι – έστω και παθητικά, δίχως συνακόλουθη δράση – την κομμουνιστική ιδεολογία σήμαινε τότε στην καλύτερη περίπτωση πως ήσουν κακός άνθρωπος, στην αμέσως χειρότερη πως ήσουν προδότης της πατρίδας σου και στο πιο χαμηλό σκαλοπάτι πως ήσουν εξωγήινος (κυριολεκτικά: ορισμένες από τις b-movies επιστημονικής φαντασίας κατά τη δεκαετία του 1950 «διαβάζονται» σήμερα ως ελάχιστα συγκαλυμμένες παραβολές για την επικείμενη εισβολή των κομμουνιστών στις Ηνωμένες Πολιτείες).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή