Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια για να έρθει το #MeToo στην Ελλάδα. Για να ακριβολογούμε, πέρασαν δύο μήνες από την πρώτη φορά που η πρωτεργάτριά του Σοφία Μπεκατώρου κατήγγειλε σε μια συνέντευξη τον βιασμό της μέχρι να αναπτυχθεί κι εδώ ένα κίνημα γυναικών που μιλούν ανοιχτά για τη σεξουαλική κακοποίηση ή την παρενόχληση που έχουν βιώσει. Εκ πρώτης όψεως κι αυτό ακολουθεί τη μακρά παράδοση που θέλει τα κοινωνικά ρεύματα του δυτικού κόσμου να καθυστερούν να φτάσουν στη βαλκανική απόληξη της Ευρώπης. Θα το έβλεπε όμως κανείς επιφανειακά αν έμενε εκεί. Η αργοπορία μπορεί να ιδωθεί και σαν μια συνθήκη που θα επιτρέψει στο εγχώριο #MeToo να αποφύγει τα λάθη – από όλες τις πλευρές – των αντίστοιχων σε ΗΠΑ ή Γαλλία, τα οποία έδειξαν τον δρόμο. Κι έτσι να καταλήξει να φέρει πραγματικές αλλαγές.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ