Για να επιτύχει τον στόχο της αποστράτευσής τους δεν βασίζεται σε θορυβώδεις στρατηγικές δημόσιας σύγκρουσης ανάλογες με εκείνες άλλων προέδρων της ΝΔ. Για παράδειγμα: την περίοδο των συζητήσεων γύρω από το πρόσωπο που θα προτεινόταν στη Φον ντερ Λάιεν για την Κομισιόν – θέση που ενδιέφερε τον Σαμαρά σύμφωνα με διαρροές -, πηγές του Μαξίμου υποστήριζαν ότι ένας πρώην πρωθυπουργός δεν γινόταν να συμβιβαστεί με μια απλή καρέκλα επιτρόπου, θα έπρεπε η χώρα να εξασφαλίσει μια αντιπροέδρου και οι συσχετισμοί δεν το εγγυόνταν. Τι κι αν ο Σχοινάς έγινε τελικά αντιπρόεδρος; Τα κυβερνητικά σχήματα του Μητσοτάκη είναι μία ακόμα ένδειξη. Μόνο τρεις από τους υπουργούς του υπήρξαν και υπουργοί του νεοκαραμανλισμού: οι Δένδιας, Χατζηδάκης και Βαρβιτσιώτης. Ο αριθμός αρκεί για να καταλάβει κανείς πως – παρότι τηρεί κομματικές ισορροπίες – επέλεξε να μην κυβερνήσει κυρίως με τη θεωρούμενη από αρκετούς ισχυρότερη φυλή της Κεντροδεξιάς. Αντί, λοιπόν, να φερθεί σαν ταύρος που έχει απέναντί του τα γυαλικά της παράταξης, εστιάζει στη σταδιακή τοποθέτηση των παλαιότερων από αυτά στο χαμηλότερο ράφι του σκρίνιου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ