Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως έλεγα και χθες, πολιτεύθηκε με αντιδημοκρατικό αυταρχισμό, ιδίως στον χώρο της Δικαιοσύνης και στον χώρο του Τύπου. Είχε παθιαστεί, ιδίως, με τα έντυπα του άλλοτε ΔΟΛ. Γνωρίζω πολύ καλά την καταγωγή αυτής της αντανακλαστικής έχθρας για μεγάλη μερίδα αριστερών: πίστευαν ότι, ιδίως «τα ΝΕΑ» και «το ΒΗΜΑ», ήταν έντυπα παντοδύναμα, που ταυτίζονταν με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και την εξουσία. Δεν τους περνούσε από το μυαλό ότι η δύναμη την οποία απεχθάνονταν ήταν η δύναμη που τους έδιναν οι αναγνώστες – αντάλλαγμα για μια πολυδιάστατη δημοσιογραφία που δεν αρκούνταν απλώς στην πολιτική σύγκρουση ή στην εντυπωσιοθηρία των πρωτοσέλιδων αλλά, κυρίως, υπηρετούσε τις δημοκρατικές ιδέες και, μαζί, τις οικουμενικές αρχές, τη γνώση και την καλαισθησία, συμβάλλοντας στην πολιτισμική ταυτότητα του τόπου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή