Πρέπει η στάση του Αντώνη Σαμαρά στα ελληνοτουρκικά να ανησυχεί την κυβέρνηση; Μπα, όχι. Αν επρόκειτο για κάποιον που διατηρεί φιλοδοξίες και διαθέτει πολιτικό ορίζοντα, θα το συζητούσαμε. Θα ήταν μια φωνή που επιχειρεί να γίνει πλατφόρμα πάνω στην οποία θα οικοδομηθεί αφήγημα «πατριωτικών» θέσεων και πάει λέγοντας. Θα μου πείτε ότι ο Σαμαράς διαθέτει ερείσματα στο στελεχιακό δυναμικό της Νέας Δημοκρατίας. Καμία αντίρρηση, μόνο που αν τεντωθούν τα σκοινιά, τα στελέχη δεν ρισκάρουν να δοκιμάσουν τις αντοχές τους. Ο Μητσοτάκης κυβερνά, όχι ο Σαμαράς. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να σηκώσεις τις λέξεις του πρώην πρωθυπουργού και να κοιτάξεις τι υπάρχει από κάτω. Δεν υπάρχει τίποτα. Είναι το θυμικό του Σαμαρά, όχι ο πολιτικός του σχεδιασμός. Ενας άνθρωπος στα 70 του, με ένσημα στο Μαξίμου, δεν σχεδιάζει το μέλλον του, επιμελείται την υστεροφημία του. Αλλωστε μια και συζητούμε για Μητσοτάκη και Σαμαρά, δεν είμαστε απολύτως σίγουροι για το πού τελειώνει το προσωπικό και αρχίζει το πολιτικό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή