Εχει ενδιαφέρον ότι από τους γνωστούς φιλοσόφους και διανοητές, αυτός που έχει περάσει στερεοτυπικά ως ο λιγότερο «αγαπησιάρης», ο θεωρούμενος κι ως πιο μονόχνωτος και μισογύνης, ήταν και αυτός που τον είχε απασχολήσει περισσότερο η έννοια της φιλίας, της συντροφικότητας και του γάμου. Ηταν αυτός μάλιστα, ο Φρίντριχ Νίτσε, που έγραψε δεκάδες αφορισμούς για το πως, πέραν των ρόλων του φύλου, πέρα από την τεκνοποίηση, πέραν κι από τον έρωτα, πέραν όλων αυτών που αλλάζουν δηλαδή ανάλογα με τις εποχές, τις κοινωνίες, τα ήθη κ.λπ., η βάση κάθε μακρόχρονης πετυχημένης συμβίωσης είναι η φιλία, η φιλία εκείνη που ενθαρρύνει κι εξυψώνει, που αποτελεί, γι’ αυτούς που τη μοιράζονται, μια εμπειρία ιδανικής σχέσης συνύπαρξης με το ανθρώπινο είδος.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ