Το θεσπισμένο δικαίωμα των κρατουμένων να έχουν δικαιώματα

Εάν δεχτούμε ότι το δίκαιο δεν είναι μόνον μορφή της εξουσίας, αλλά και όριο, έλεγχος, περιορισμός των απολυταρχικών της τάσεων, κρίσιμο σημείο αυτής της αρχής είναι το σωφρονιστικό σύστημα στο οποίο εισάγεται ο κρατούμενος μετά την εκδίκαση της υπόθεσή του και τον προσδιορισμό της ποινής. Και είναι κρίσιμο σημείο διότι στη φυλακή ενδημεί η βία, είναι δομικό της στοιχείο. Μια απλή ματιά στην ιστορία της φυλακής δείχνει ότι ουδέποτε ο σωματικός βασανισμός έχασε όχι μόνον τη συμβολική αλλά και την πραγματική αξία, ουδέποτε έπαψε να υφίσταται στην ίδια την υλική εκδοχή των συνθηκών εγκλεισμού και της επιβολής της πειθαρχίας, ως καθαρή βία σε επίπεδο σωμάτων, ως κολαστικό συμπλήρωμα της επιβληθείσας ποινής. Η φυλακή δεν είναι μόνο στέρηση της ελευθερίας, δεν είναι εξωσωματική ποινή.