«Αρρωστες» καταστάσεις

Εποχές του μίσους, μαύρες εποχές. Εποχές εχθρικές, όπου κυριαρχεί το μίσος, η βούληση για εκδίκηση, η «ευχή» να πάθεις κακό, ακόμη και το μεγαλύτερο – να σε βρει ο θάνατος. «Ευχή» για σένα, για τους δικούς σου, για την οικογένεια, τα παιδιά σου. «Ευχή και κατάρα». Πώς κατάντησε αυτός ο κόσμος έτσι; Πώς μεταμορφώθηκε αυτή η κοινωνία σε μια κοινωνία λεπρών στο μυαλό; Σε μια Σπιναλόγκα, όπου κανείς δεν χρωστάει καλό λόγο για κανέναν, όλα είναι «ίσιωμα», και τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει αυτή την εικόνα; Απορώ και εξίσταμαι. Βέβαια πάντοτε υπήρχε και ο φθόνος, και η κακία και το κουτσομπολιό και τα χτυπήματα κάτω από τη μέση και οι ύπουλες κινήσεις, και οι «άρρωστες» συνθήκες και καταστάσεις. Αλλά σε τέτοιο βαθμό, ποτέ.