«Στην Ελλάδα η ιδιότητα του οικολόγου είναι πλέον ελάχιστα ελκυστική»

Ο Γιάννης Σχίζας είναι εκ των «προπατόρων» του οικολογικού ρεύματος εν Ελλάδι. Πολύ πριν γίνουν μόδα ή και αναγκαιότητα οι ενασχολήσεις με έννοιες όπως πράσινη πολιτική, κλιματική αλλαγή, ο Σχίζας από την όχθη ενός πρώιμου αλλά και στην πορεία βαθέως ριζοσπαστισμού ήταν από κείνα τα πρόσωπα που χάραξαν συντεταγμένες στη μαχόμενη οικολογία. Από το μεταπολιτευτικό αντιπυρηνικό κίνημα μέχρι τη σημερινή Συμφωνία του Παρισιού, η απόσταση είναι μικρή και συνάμα μεγάλη. Οι δε οικολόγοι στη χώρα μας διέτρεξαν διάφορες πορείες, διασπάστηκαν (κλασικό γνώρισμα του πολιτικού χώρου), ανέπτυξαν δράσεις, φτιάξανε σχηματισμούς, μπήκαν στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, συγκυβέρνησαν με υπουργούς δικούς τους (Οικολόγοι Πράσινοι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), επιδόθηκαν στον κλασικό ακτιβισμό ή αλληλοεπέδρασαν ευρύτερα με κινήματα, είχαν και έχουν εκδόσεις. Ο Σχίζας με παρεμβάσεις, συγγραφικό έργο και μακρόχρονη πείρα μάς μιλάει για το κίνημα ιδεών και πράξεων όπου συμμετέχει. Σήμερα που όλα τα κόμματα επιχειρούν να εντάσσουν θέσεις, διακηρύξεις πράσινου περιεχομένου και που η τρέχουσα πανδημία, αλλά και η εκλογή Μπάιντεν στις ΗΠΑ επικαιροποιούν τον άλλο τρόπο ζωής, η 4η Εντολή των σημερινών ακριβώς δύο χιλιάδων λέξεων απαντάει σε πολλά.