Τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα επιβεβαίωσαν μια βασική αρχή της Μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Η μάχη παίζεται και κερδίζεται στο πολιτικό Κέντρο. Δεν θέλει ιδιαίτερη ανάλυση δε για να διαπιστώσει κάποιος πως το άνετο προβάδισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη και του κόμματός οφείλεται σε αυτό ή κυρίως σε αυτό.

Το Κέντρο σήμερα έχει επιλέξει. Και σε αυτό επίσης οφείλεται και, αντίστροφα, η αδυναμία των έτερων πολιτικών δυνάμεων. Στη μη δυνατότητα να προσελκύσουν το Κέντρο. Επιρρεπείς οι δυνάμεις στον λαϊκισμό και τις εύκολες ή σωτηριολογικές λύσεις, δεν αντιλαμβάνονται πως η Ελλάδα παραμένει πεισματικά χώρα μεσαίων. Το όλον κεκτημένο της Μεταπολίτευσης, η διεύρυνση της Δημοκρατίας, η ανάπτυξη και ανέλιξη των κοινωνικών στρωμάτων, διαμόρφωσαν μια χώρα με προοπτική και δυνατότητες που συν τοις άλλοις φέτος υπερβαίνει και τα είκοσι χρόνια στον πυρήνα της ΟΝΕ.

Η δεκαετής κρίση δεν ανέκοψε τις ελπίδες, αλλά και τη θέση του κορμού της χώρας παρά τα προβλήματα. Και επειδή το Κέντρο παραμένει το πιο ηγεμονικό και επιδραστικό και στις πολιτικές εκπροσωπήσεις, εδώ βρίσκεται το κλειδί του πολιτικού σκηνικού και των ηγεμονιών που αναπτύσσονται σε αυτό. Από την άλλη, φανταστείτε μια πολιτική σκηνή χωρίς… Κέντρο. Μια πολιτική κονίστρα με άκρα και αντιπαραθέσεις που δεν θα συνέβαιναν συνθέσεις, παρά μόνο πολεμικές. Το Κέντρο επίσης εγγυάται τους θεσμούς, υπερβαίνει τις διαιρέσεις. Και η επόμενη εκλογική μάχη θα κριθεί εδώ. Οχι στο ποιος πιο απλοϊκά θα «χαϊδέψει» το πολιτικό Κέντρο. Αλλά στο ποιος θα σταθεί πιο ώριμος και αξιόπιστος με αυτό.