Ουδείς μωρότερος

Κυκλοφορεί η φήμη ότι οι γιατροί δεν είναι δα και άσσοι της οδήγησης, τώρα ήρθε η ώρα να πούμε ότι δεν είναι καν άσσοι της ιατρικής. Μας την επιτρέπουν αυτήν την τερατολογία τα τερατώδη ποσοστά αρνητών του εμβολίου ανάμεσα στο ιατρικό προσωπικό, κάποιοι εκ των οποίων τολμούν να προπαγανδίζουν την τρέλα τους ακόμη και σε ανθρώπους με ευάλωτη υγεία, αλλά δεν τους τσάκωσα πάνω στην πράξη να γίνει το έλα να δεις. Οπότε αφήνουμε στην μπάντα τους ιατρούς για να πιάσουμε τους διδασκάλους. Πουλιά στον αέρα θα μου πεις και ψύλλους στ’ άχυρα, αλλά δεν βρίσκω και πολύ νορμάλ την δήλωση του καθηγητή Αλιβιζάτου ότι το κράτος «οφείλει να απαγορεύσει στο συγκεκριμένο γιατρό – που δεν έχει εμβολιαστεί – να βλέπει ασθενείς και να τον εντάξει σε άλλη υπηρεσία χωρίς επαφή με ασθενείς». Αλλη υπηρεσία; Οπως; Να πληρώνεται ως ιατρός για να ποτίζει με το λάστιχο τα παρτέρια της εισόδου ή μήπως να αναλάβει το Κυλικείο και να τυλίγει τυρόπιτες, που κι εκεί όμως θα έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που την θέλουν την ζωούλα τους; Μια άλλη δημιουργική απασχόληση για τέτοιους γιατρούς θα ήταν π.χ. να φτιάχνουν ζωάκια οριγκάμι ή να καθαρίζουν τις καλλιόπες σε μέρη εκτός νοσοκομείου. Σπίτι μου, ας πούμε.