Το 1985 ήμουν δεκαεννιά χρόνων και είχα μόλις φάει τα μούτρα μου στις Πανελλαδικές. Είχα μείνει έξω από τη Νομική Κομοτηνής για ένα μόριο – 1.647 είχε συγκεντρώσει ο τελευταίος εισαχθείς, 1.646 εγώ, ο φαντασμένος, που εικοσάρι περίμενα στην Εκθεση και δωδεκάρι μου ‘ρθε στο δόξα πατρί. Επεσα, υποτίθεται, στα μαλακά. Πέρασα στη Θεολογία. «Θα δεις, θα έχει ενδιαφέρον!» με παρηγορούσε η μάνα μου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή