Υπονόμευση

Από αυτά που συμβαίνουν κάθε τρεις και λίγο σε κάποιον που εκτίθεται σε παραδοσιακά και νέα Μέσα περισσότερο απ’ όσο τηλεθεατές και διαδικτυακοί ακόλουθοι αντέχουν. Μπορεί όμως να καταγραφεί απλά ως τέτοιο; Κι άρα να ξεχαστεί με το επόμενο, το οποίο με βάση τον νόμο των πιθανοτήτων θα συμβεί σύντομα; Ο Νίκος Παπαθανάσης δικαιολόγησε το πισωγύρισμα με τον ίδιο ισχυρισμό, οπότε δεν είναι ακριβώς προφανές ποιος τελικά φταίει. Βέβαια, είτε η ευθύνη είναι υπουργική αποκλειστικά, είτε κυβερνητική συνολικά μικρή σημασία έχει. Γιατί η αναστολή που ανεστάλη καταλήγει να υπονομεύει την ίδια τη δυνατότητα της πολιτείας να αποφασίζει και να επιβάλλει τα πραγματικά αναγκαία περιοριστικά μέτρα – δίνοντας σε εκείνους που επικρίνουν τη μέχρι τώρα διαχείριση της πανδημίας αφορμές να ανεβάσουν τα ντεσιμπέλ, και στην κοινή γνώμη λόγους να αμφισβητεί την επιτελικότητα της κυβέρνησης. Πολιτικά μιλώντας επομένως, η ζημιά είναι μεγαλύτερη από εκείνες που είθισται να προκαλεί το ταμπεραμέντο του Αδωνη: η προχειρότητα κλονίζει το κρίσιμο για τη διείσδυση στους κεντρώους ψηφοφόρους αφήγημα της διαχειριστικής επάρκειας.