Διαβάζοντας για μια ακόμη φορά «άρχεσθαι μαθών, άρχειν επιστήσει» στην πρόσοψη του κεντρικού κτιρίου της παλιάς Σχολής Ευελπίδων στη γειτονιά μου, συνειδητοποίησα τι συμβαίνει τούτες τις ημέρες: όλα αυτά τα διάσημα ανθρωπάκια, τα σκληρά αντράκια που κακοποιούσαν εξαρτημένους από αυτούς ανθρώπους -άντρες, γυναίκες και παιδιά- αναπαράγουν απλώς αυτά που έπαθαν οι ίδιοι όταν ξεκινούσαν την καριέρα τους και ήσαν εξαρτημένοι.  Εκείνοι τα είχαν αποδεχθεί, έμαθαν να άρχονται,  και έμαθαν να άρχουν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή