Λογική και ευαισθησία

^«Αποτελεί δυσάρεστη έκπληξη ότι στο Νοσοκομείο Αγιος Ανδρέας της Πάτρας παρουσιάστηκε ενδονοσοκομειακή διασπορά κρουσμάτων, κυρίως σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό που ήταν ανεμβολίαστο» είπε η πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών διατυπώνοντας ευγενικά το ανεκδιήγητο φαινόμενο που παρατηρείται στα νοσοκομεία της χώρας. Νοσηλευτές κυρίως και δευτερευόντως γιατροί αρνούνται να εμβολιαστούν, θεωρώντας πως είναι ζήτημα γούστου ή κοσμοθεωρίας. Δίνοντας προφανώς μια προσωπική ερμηνεία στις αιτίες που δόθηκε το προβάδισμα εμβολιασμού στους υγειονομικούς, αγνοούν επιδεικτικά τους κινδύνους που ελλοχεύουν από το νέας κοπής αντάρτικο. Διότι εάν εργαζόμενος νοσοκομείου νοσήσει, δεν αφορά τον ίδιο και τους φίλους του. Αλλά κάθε ασθενή που θα έρθει σε επαφή μαζί του. Ανοσοκατεσταλμένοι, ηλικιωμένοι, άτομα με υποκείμενα νοσήματα, καρκινοπαθείς και βαριά άρρωστοι παίζουν εν αγνοία τους τη ζωή τους κορόνα-γράμματα επειδή κάποιος ανεπίγνωστα αδαής αρνήθηκε να εμβολιαστεί και κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να επιβαρύνει περαιτέρω και ίσως ανεπανόρθωτα την ήδη ευάλωτη υγεία ασθενούς. Τη στιγμή που ακόμα και εστιατόριο να ανοίξει κανείς οφείλει να τηρήσει και να υπακούσει σε υγειονομικές προδιαγραφές και πρωτόκολλα, άνθρωποι που εργάζονται σε νοσοκομεία αδιαφορούν ανεμπόδιστα και επιδεικτικά για στοιχειώδεις προδιαγραφές και προστασία. Ξεχνώντας συν τοις άλλοις το ηθικό χρέος που έχουν εκ της θέσεώς τους, να δώσουν το παράδειγμα. Η έκταση που έχει λάβει το φαινόμενο προκάλεσε τη γνωστή συζήτηση περί προσωπικών δεδομένων και το κατά πόσο η πολιτεία θα μπορούσε να καταστήσει τον εμβολιασμό των υγειονομικών υποχρεωτική.