O Μακρόν είναι φιλέλληνας, η Μέρκελ φιλότουρκη. Οι Ευρωπαίοι επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσία για την προσάρτηση της Κριμαίας, όχι όμως και στην Τουρκία για τις εξορύξεις δίπλα στην Κύπρο. Οι Γερμανοί μιλούν για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αλλά υπογείως προσπαθούν να εξασφαλίσουν εμβόλια για τον εαυτό τους. Αυτά τα σχήματα είναι βολικά για την επιβεβαίωση των κλισέ που έχουμε στο μυαλό μας – αλλά η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη. Κάθε χώρα έχει τα συμφέροντά της: εδώ ο έλληνας Πρωθυπουργός έλαβε μέρος σε διάσκεψη με τον Σι Τζινπίνγκ και καμιά δεκαπενταριά ακόμη μετακομμουνιστικές χώρες που οι περισσότερες είχαν υποβαθμισμένη αντιπροσωπεία! Αντιστοίχως, οι Γερμανοί προσπαθούν να σώσουν τον NordStream2 και ο Μακρόν είναι έτοιμος να ρίξει τους τόνους απέναντι στον Ερντογάν αν βρεθεί λύση για τα τζαμιά στη Γαλλία. Αυτό δεν σημαίνει ότι στον θαυμαστό μας κόσμο βασιλεύει η υποκρισία ούτε ότι όλοι οι πολιτικοί είναι βρώμικοι (με εξαίρεση τους Ελληνες). Οι κοινοί στόχοι παραμένουν. Να προχωρήσει ακόμη περισσότερο η ευρωπαϊκή ενοποίηση (χωρίς την οποία η μάχη για τα εμβόλια θα θύμιζε ζούγκλα). Να αποφευχθεί ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος με τη Ρωσία (χωρίς εκπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα). Και, ναι, να μη «χαθεί» η Τουρκία (γιατί οι συνέπειες θα είναι ολέθριες). Οποιος διαφωνεί ας βγει μπροστά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή