Δεν πάμε καλά, καθόλου καλά μου φαίνεται. Εχει χαθεί η μπάλα, ένθεν κακείθεν. Και δεν με νοιάζει τόσο το… κακείθεν. Με νοιάζει το «ένθεν». Που για μια ακόμη φορά, δείχνει να πορεύεται στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Πολλή ελπίδα, αδερφέ μου. Ελπίδα να φάνε και οι κότες, που λένε. Και «θα». Πολλά «θα». Τότε «θα» βγούμε από το τούνελ. Τότε «θα» παραλάβουμε τα φρέσκα τα εμβόλια. Τότε «θα» πρέπει να ανοίξει η τουριστική βιομηχανία για να είμαστε ασφαλείς με τους τουρίστες. Και από κοντά, οι άλλοι, οι οικονομολόγοι. Τότε «θα» βγούμε από την ύφεση. Τότε «θα» ανακάμψει η ελληνική οικονομία. Τότε… τότε… Και στο μεταξύ δεν γίνονται ούτε τα πιο απλά. Αυτά τουλάχιστον που υποτίθεται ότι ήταν, αλλά ποτέ τελικά δεν αποδείχθηκε ότι ήταν. Ανακοινώνονται ηλικίες προς εμβολιασμό. Καλούνται οι πολίτες συγκεκριμένων ηλικιών να κάνουν το εμβόλιο. Αλλά εκεί που κοιτάς τα χρονικά περιθώρια που έχουν τεθεί, διαπιστώνεις ότι υπάρχουν κενά. Ολόκληρες δεκαετίες. Η δεκαετία ας πούμε 65-75. Δεν υπάρχει πουθενά. Εχουν ανοσία αυτοί οι άνθρωποι; Ενημέρωσε ο κορωνοϊός ότι αυτούς δεν τους πειράζει; Πότε έγινε αυτό, διότι στατιστικά αποδεικνύεται ότι των συγκεκριμένων ηλικιών είναι που πεθαίνουν συχνότερα από κάθε άλλη ηλικιακή κατηγορία. Δεν έχουν ανοσία, βεβαιωμένο, λοιπόν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή