Πόσο σκληρό και δύσκολο είναι για μένα να γράφω ξανά, έπειτα από 19 χρόνια, στα «ΝΕΑ», που μεγάλωσα και ανδρώθηκα, για τον Αντώνη Καλογιάννη, έναν άνθρωπο που με σημάδεψε και η απώλειά του αφήνει ένα τεράστιο κενό. Οχι μόνο στην οικογένειά μας αλλά και στο ελληνικό τραγούδι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή