Δύσκολοι καιροί

Σάββατο και 13, για να είμαι ειλικρινής δεν έχω ακούσει να είναι τίποτε «περίεργο». Δεν έχω ακούσει ας πούμε ότι είναι μια ημερομηνία που δημιουργεί συνθήκες κακοτυχίας ή ότι είναι συνυφασμένη με κακή τύχη, γρουσουζιά κ.λπ. Υποθέτω ότι ούτε και εσείς. Για Παρασκευή και 13, ναι. Για Τρίτη και 13, μάλιστα. Για Σάββατο και 13, όχι. Κάποια ημέρα της εβδομάδας, θα είχε 13 ο μήνας, φέτος τον Φεβρουάριο έτυχε Σάββατο. Μπορούμε όμως να είμαστε αισιόδοξοι; Να είμαστε, σήμερα, ας πούμε, χαρούμενοι; Χαμογελαστοί ίσως; Πιστεύω ότι όχι. Από προχθές είμαστε σε σκληρή καραντίνα, δεν υπάρχει τίποτε ανοιχτό, πέραν των απολύτως αναγκαίων για τη σίτιση (σουπερμάρκετ) και την κίνηση (βενζινάδικα) αλλά και των φαρμακείων. Πουθενά δεν μπορείς να πας με άνεση, πουθενά δεν μπορείς να ξεσκάσεις, τίποτε δεν μπορεί να σου φτιάξει την ημέρα. Τίποτε δεν μπορεί να δημιουργήσει αίσθημα ευφορίας. Και είναι και ο κακός ο καιρός που έφτασε στα μέρη μας εκ της Ευρώπης, και το πράγμα ήρθε κι έδεσε. Ναι, το Σάββατο και 13 δεν σέρνει πίσω του από το παρελθόν τίποτε το δυσοίωνο. Αλλά μετά τα όσα μας συμβαίνουν φέτος, νομίζω ότι μπορεί και το Σάββατο να πάρει μια θέση δίπλα στην Τρίτη και την Παρασκευή και 13. Τρόμος. Ανατριχίλα.