Το εφτάψυχο αλαλούμ

Είχα την ευθύνη και έγραψα τα λήμματα σχετικά με το θέατρο στην εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος – Λαρούς – Μπριτάνικα». Ετσι μου δόθηκε για πρώτη φορά στην ελληνική λεξικογραφία η ευκαιρία να εντάξω και όρους της θεατρικής πρακτικής και τελετουργίας, έως τότε ανένταχτους στα λεξικά. Π.χ., «πρεμιέρα», «αγιασμός», «πρόβα», «καρατερίστας». Ανάμεσα σε αυτές τις λέξεις στη θεατρική τους λειτουργία για πρώτη φορά ορίστηκε και ο, πασίγνωστος στα θεατρικά δρώμενα, όρος «Αλαλούμ»! Εξηγούσα ότι η λέξη έχει μολιερική καταγωγή. Στον «Αρχοντοχωριάτη» οι αριστοκράτες που λυμαίνονται την περιουσία του επαρχιώτη νεόπλουτου, που θέλει να ενταχθεί στα σαλόνια, σκαρώνουν μια, τάχα, τελετή υποδοχής στο Παρίσι ενός Πέρση πρίγκιπα (που μασκαρεύτηκε ένας νεαρός κόμης) για να τιμήσουν, τάχα μου, τον ξένο επίσημο επισκέπτη. Αυτός μιλάει, βέβαια, «Περσικά» και επαναλαμβάνει συνεχώς τη λέξη «αλαλούμ, αλαλούμ αγκ»!