Δικογραφία

Μεθαύριο ο Δημήτρης Λιγνάδης απολογείται στην ανακρίτρια. Η υπόθεση, δηλαδή, βρίσκεται στα χέρια όσων όλοι συμφωνούμε – αποδεχόμενοι το κοινωνικό συμβόλαιο που νοερά υπογράψαμε ως πολίτες δημοκρατικού πολιτεύματος – ότι είναι αρμόδιοι να την κρίνουν, των δικαστικών λειτουργών. Βέβαια, στην κομματική έδρα της μείζονος αντιπολίτευσης έχουν σχηματίσει μια δική τους δικογραφία. Μια στην οποία ως συγκατηγορούμενος αναφέρεται ο πολιτικός τους αντίπαλος. Εξού και η Κουμουνδούρου καλεί τον Πρωθυπουργό να απαντήσει σε πέντε ερωτήματα. Σε όλα διατυπώνονται ευθέως κατηγορίες. Η αριστερή στρατηγική, ωστόσο, είναι γεμάτη αντιφάσεις. Εκείνη που επεσήμανε η ΝΔ είναι η πιο προφανής: την ημέρα που δημοσιεύθηκε η πρώτη καταγγελία, ο Λιγνάδης υπέβαλε παραίτηση κι έγινε αποδεκτή – οπότε, λένε, η μομφή περί συγκάλυψης καταρρίπτεται από τα γεγονότα. Αλλά δεν είναι η μοναδική αντινομία που προκύπτει από το συριζαϊκό ερωτηματολόγιο. «Από πότε», ρωτάει με το βαρύγδουπο ύφος του ηθικού πλεονεκτήματος το κόμμα, «έχουν ανατεθεί σε υπουργούς και στον πρωθυπουργό ανακριτικές αρμοδιότητες;».