Η υπόθεση Λιγνάδη βρίσκεται στα χέρια των δικαστικών λειτουργών. Το ίδιο κι οι καταγγελίες που υποβλήθηκαν στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών στο πλαίσιο του κινήματος #MeToo. Η Δικαιοσύνη, η μόνη αρμόδια στο δημοκρατικό πολίτευμα να αποφαίνεται για την ενοχή ή την αθωότητα κάποιου, έχει τώρα τον λόγο. Οπως άπαντες, πολίτες και πολιτικοί, ζητούσαν από την πρώτη στιγμή. Εδώ και μία εβδομάδα, ωστόσο, το κλίμα στη δημόσια σφαίρα είναι κάτι περισσότερο από τοξικό. Είναι διχαστικό.

Η πολιτικοποίηση – ή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η εργαλειοποίηση – των κατηγοριών εναντίον του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου που αποπειράται η αξιωματική αντιπολίτευση είναι μια από τις βασικές αιτίες της νοσηρής ατμόσφαιρας. Οι συνεχείς φιλιππικοί των στελεχών της για τη σημασία του κράτους δικαίου δεν την απαλλάσσουν από αυτή την ευθύνη.

Οσοι ενδιαφέρονται ειλικρινά για το κράτος δικαίου οφείλουν να κάνουν ένα βήμα πίσω και να αφήσουν τη Δικαιοσύνη απερίσπαστη να επιτελέσει το θεσμικό της καθήκον. Η πολιτική κόντρα που διεξάγεται με ερωτήματα στον Πρωθυπουργό εκ μέρους της Κουμουνδούρου για το αν έχει γίνει κατάσχεση του κινητού του κατηγορουμένου ή έρευνα στους υπολογιστές του συνιστά – το λιγότερο – προσβολή στους λειτουργούς της Θέμιδος.

Η φράση «αφήστε τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της» εκστομίζεται συχνά στην ελληνική επικαιρότητα. Κι ετούτη τη φορά είναι κρίσιμο να εισακουστεί. Επειδή, αν μη τι άλλο, είναι ο μοναδικός τρόπος να αποκαλυφθούν οι πραγματικές διαστάσεις των υποθέσεων που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη.