Ο βιασμός των θεσμών

Ο βιασμός των θεσμών

Μη μου ζητάτε να κάνω σοβαρό απολογισμό της χθεσινής προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για το πρόβλημα δημοκρατίας που υπάρχει στη χώρα σε συνδυασμό με το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου. Και δεν θα κάνω, διότι άλλα περιμέναμε κι άλλα είδαμε. Συζήτηση επιπέδου κολοκυθιάς «εσείς φταίτε, όχι εσείς φταίτε, μα μη μου λέτε ότι φταίμε εμείς την ώρα που εσείς φταίτε» και ούτω καθεξής. Ολα αυτά διανθισμένα με αναφορές της κατηγορίας «ναι, αλλά κι εσείς βασανίζατε τους μαύρους» – ήτοι οι δύο αρχηγοί των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων έκαναν ό,τι μπορούσαν προκειμένου να αποφύγουν την καυτή πατάτα, να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Προσωπικά περίμενα από τον Μητσοτάκη ότι θα εξήγγελλε – τι ονειροπόλος κι εγώ… – μια ανεξάρτητη έρευνα για να διαπιστωθεί το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ (ο ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα βάζει θέματα δημοκρατίας και αστυνομοκρατίας) χρησιμοποίησε τις δομές του κράτους, τους μηχανισμούς της οργανωμένης πολιτείας, για να εκβιάσει, να απειλήσει, να εκφοβίσει, να ακυρώσει επαγγελματικά, κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά, όλους εκείνους που δεν είχαν στοιχηθεί στη «γραμμή» και λειτουργούσαν με βάση το δικό τους αξιακό σύστημα. Δημοσιογράφους και πολιτικά στελέχη. Δεν το έκανε. Και μένουν κάτι τρελοί, όπως εγώ, να φωνάζουν γι’ αυτό το πελώριο σκάνδαλο βιασμού (για να χρησιμοποιήσω έναν όρο της εποχής) των δημοκρατικών θεσμών και των ατομικών δικαιωμάτων που έλαβε χώρα επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.