Είναι το αόρατο νήμα που συνδέει την οικία της πρωτεργάτριας του φεμινιστικού κινήματος στην Ελλάδα Καλλιρρόης Παρρέν με ένα από τα πιο δημοφιλή στέκια της Αθήνας, το ζαχαροπλαστείο του Πετρίτση, το οποίο αποτύπωσε σε ένα από τα εμβληματικότερα έργα του ο ζωγράφος Παύλος Μαθιόπουλος. Είναι ο ίδιος μίτος που ενώνει έναν πρωτογεωμετρικό αμφορέα του 9ου αι. π.Χ., στον οποίο φυλασσόταν η τέφρα γυναίκας από τα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας της αρχαίας Αθήνας – ένα από τα σπουδαιότερα ευρήματα στο πλούσιο σε ενδιαφέροντα κι άγνωστα ως σήμερα κτερίσματα τμήμα του αρχαίου νεκροταφείου -, με έναν από τους πλέον παραγωγικούς και καινοτόμους καλλιτέχνες της κλασικής Αθήνας, τον Ζωγράφο της Μέγαιρας, αλλά και με το «βασιλικό ανθοπωλείο» του Αριστόφιλου Τσούτσου, γνωστό ως «λουλουδοπαράδεισο», που διέθετε «γούστο αριστοκρατικό» και «τιμές δημοκρατικές».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή