Αν παρατηρήσουμε τις κινήσεις της Τουρκίας το τελευταίο εξάμηνο, και σε συνδυασμό με τις δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων, γίνεται φανερό πως δεν επιθυμεί τις διερευνητικές επαφές με τη συγκεκριμένη δομημένη και οριοθετημένη μορφή που αυτές έχουν. Από την αρχή άλλωστε, όταν ο Τσαβούσογλου αποκάλυψε την τριμερή συνάντηση στο Βερολίνο, είχε προσπαθήσει να τις υπονομεύσει. Οι σκοποί και η τακτική που ακολουθεί η Τουρκία είναι διαφανείς σε έναν βαθμό. Στήνει σκηνικό έντασης και εν συνεχεία ασκεί πίεση στην Ελλάδα προκειμένου η χώρα μας είτε να υποχωρήσει είτε να υπεραντιδράσει και να «χρεωθεί», στα μάτια της Διεθνούς Κοινότητας, την όποια κρίση. Σε αυτή την προσπάθεια βρίσκει εξ αντικειμένου συμμάχους μια μεγάλη μερίδα των δημοσιολογούντων περί τα εθνικά θέματα, αλλά και της κοινής γνώμης, οι οποίοι με εξαρτημένα αντιτουρκικά αντανακλαστικά ζητούν από την κυβέρνηση να αντιδράσει δυναμικά, ακριβώς με τον τρόπο στην ουσία που θα ήθελε να αντιδράσουμε η Τουρκία (π.χ. να διακόψουμε εμείς τις διερευνητικές επαφές, να χτυπήσουμε τα πλοία ερευνών, κ.λπ.).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή