Μια ομιλία ενός (εκ νέου) υποψηφίου αντί για ενός πρώην προέδρου

Για δεκαετίες, οι πρόεδροι που εγκατέλειπαν τον Λευκό Οίκο έτειναν να υιοθετούν χαμηλό προφίλ, αφήνοντας όλη τη σκηνή στους διαδόχους τους για τους πρώτους μήνες της θητείας τους. Η θητεία του Ντόναλντ Τραμπ όμως δεν έμοιαζε με καμία άλλη – ποιος περίμενε λοιπόν κάτι αντίστοιχο για τη μετα-προεδρία του; Ούτε δύο μήνες αφότου αποχώρησε από την Ουάσιγκτον για το Μαρ-α-Λάγκο της Φλόριντα ως ένας ηγέτης δις παραπεμφθείς σε δίκη με το ερώτημα της καθαίρεσης, ο οποίος υποκίνησε ακραίους υποστηρικτές του να επιτεθούν στο Καπιτώλιο, ο Τραμπ επέστρεψε χθες στο πολιτικό προσκήνιο κλείνοντας με ομιλία του το ετήσιο Συνέδριο Πολιτικής Δράσης των Ρεπουμπλικανών (CPAC), στο Ορλάντο της Φλόριντα. Και δεν ήταν μια ομιλία πρώην προέδρου, ήταν μια ομιλία (εκ νέου) υποψηφίου, σε χαρακτηριστικά τραμπικό ύφος, ενώπιον ενός κοινού που παραληρούσε: το φετινό CPAC ήταν μια ακόμα απόδειξη πως το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχει ξεφύγει για τα καλά προς τον ακροδεξιό εξτρεμισμό.