Κατά τον προηγούμενο, 61ο κύκλο των διερευνητικών επαφών Ελλάδας-Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη, τα δύο μέρη συμφώνησαν να υπάρξει και επόμενη συνάντηση, αυτή τη φορά στην Αθήνα. Η ελληνική κυβέρνηση τήρησε τα συμφωνηθέντα. Απηύθυνε στην Αγκυρα τη σχετική πρόσκληση για πραγματοποίηση του 62ου κύκλου των συνομιλιών στις αρχές Μαρτίου. Σε χρόνο δηλαδή που θα διευκόλυνε την τουρκική πλευρά να δείξει μια πιο παραγωγική, πιο εποικοδομητική στάση εν όψει του επικείμενου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που, όπως έχει προγραμματιστεί, θα αποφασίσει τη μορφή και την πορεία των ευρωτουρκικών σχέσεων την επόμενη χρονική περίοδο. Θα περίμενε λοιπόν κανείς, κυρίως δε εκείνοι που «κατά συρροήν» επιμένουν να εξωραΐζουν την τουρκική πολιτική και συμπεριφορά απέναντι στη χώρα μας, ότι η Αγκυρα δεν θα έχανε μια τέτοια ευκαιρία. Οτι θα ανταποκρινόταν χωρίς τερτίπια και καθυστερήσεις στην ελληνική πρόσκληση συνέχειας του διαλόγου. Αυτό θα υπαγόρευαν η λογική, ο δυτικός ορθολογισμός, η αναγνώριση της ελληνικής καλής θέλησης και εποικοδομητικής στάσης. Φαίνεται όμως ότι δεν το υπαγορεύει και η τουρκική λογική. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, μεσημέρι Κυριακής της 28ης Φεβρουαρίου, τουρκική θετική απάντηση δεν έχει δοθεί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή