Χαρακτηρίστηκε ως η Σαπφώ της Πομερανίας και ως θαύμα της εποχής της, αν και κατά κοινή ομολογία δεν αναγνωρίστηκε όπως έπρεπε ούτε την περίοδο που ακολούθησε τον πρόωρο θάνατό της ούτε κι αργότερα, με αποτέλεσμα η Ζιμπίλα (Σίβυλλα) Σβαρτς, η μπαρόκ ποιήτρια που έζησε τον 17ο αι. (1621-1638), να ξεχαστεί μαζί με το έργο της. Φέτος, όμως, που συμπληρώνονται 400 χρόνια από τη γέννησή της φαίνεται ότι ανακτά τη θέση που της αξίζει στην ιστορία της λογοτεχνίας, καθώς τα ποιήματά της εντάσσονται σε ολοένα και περισσότερες ανθολογίες, νεότεροι ποιητές εμπνέονται από τους στίχους της και το κίνημα του φεμινισμού μεριμνά ώστε να κερδίσει το χαμένο έδαφος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή