Οι λέξεις και οι έννοιες

Τη λέξη την ακούω και τη διαβάζω όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό. Ως «λαϊκό» αίτημα, ως ανάγκη, ως προϋπόθεση για να προχωρήσει η κοινωνία. Ακόμα και όταν τη βλέπω γραμμένη είναι σαν να ακούω τον συριγμό στην εκφορά της. Κάθαρση. Ως έννοια, είναι πολύτιμη. Ως λέξη, είναι, πολλές φορές, κακοποιημένη, διαστρεβλωμένη, μπορεί να γίνει ακόμα και επικίνδυνη ανάλογα με το ποιος τη χρησιμοποιεί. Ποιος και πώς ορίζει το «καθαρό» και το «βρώμικο»; Με βάση τους κανόνες ποιας ακριβώς ηθικής; Και με ποιον τρόπο – το σημαντικότερο όλων – επιτυγχάνεται αυτή η κάθαρση;  Μην ξεχνάμε ότι κάθαρση ήθελε και ο Χίτλερ και, με αυτή την πρόφαση, έστειλε Εβραίους, τσιγγάνους και ομοφυλόφιλους στα κρεματόρια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή