«Πρέπει να κάνουμε μία προσπάθεια ακόμα, ειδικά αυτές τις δύο εβδομάδες, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επανέλθουμε σε κανονικούς ρυθμούς λειτουργίας της οικονομίας αλλά και της εκπαίδευσης». Αυτές οι πρωθυπουργικές προτάσεις ερμηνεύθηκαν ως υπαινιγμός για την παράταση του λοκντάουν μέχρι την Καθαρά Δευτέρα – παρότι δεν υπάρχει τίποτα έμμεσο ή καλυμμένο στη διατύπωση. Εξάλλου, από τη μέρα που ανακοινώθηκε το δεύτερο λοκντάουν – 5 Νοεμβρίου 2020 – κανείς δεν είχε πιστέψει πως θα διαρκούσε μέχρι τις 30 εκείνου του μήνα. Και το τρίτο επιβλήθηκε ενώ δεν έληξε ποτέ τυπικά το προηγούμενό του. Αν έχει αξία η ιστορική αναδρομή στα «μένουμε σπίτι» που οι περισσότεροι δεν έμειναν σπίτι, είναι γιατί υπογραμμίζει – σχεδόν τόσο έντονα όσο ο αριθμός των διασωληνωμένων – ότι τα υγειονομικά μέτρα που δούλεψαν στην πρώτη φάση της πανδημίας δεν αποδίδουν πια τα αναμενόμενα. Ακριβώς γι’ αυτό, λένε μερικοί, ίσως χρειάζεται ειδικοί και πολιτικοί να σκεφτούν έξω από τα κουτάκια. Ο Μανώλης Δερμιτζάκης, φέρ’ ειπείν, από τα μέσα Ιανουαρίου μιλά για την ανάγκη να διοχετεύεται η ανθρώπινη δραστηριότητα «συντεταγμένα κι ελεγχόμενα».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ