Εκείνο το μεσημέρι του Ιουλίου του 1992, στα γραφεία του περιοδικού «Ταχυδρόμος» – στην οδό Κορνάρου, έναν μικρό δρόμο που ενώνει την Ερμού με την Καραγεώργη Σερβίας – επικρατούσε η συνηθισμένη ατμόσφαιρα της παιδικής χαράς. Ημασταν ακόμη στα χρόνια της αθωότητας, τότε που η δουλειά μας ήταν η «ατέλειωτη εκδρομή» μας και οι ατάκες «πετούσαν» πάνω από τις ξεχαρβαλωμένες γραφομηχανές μας (ποια κομπιούτερ;) σαν σαΐτες σε παλιά σχολική αίθουσα. Αλλωστε ήταν μεσοκαλόκαιρο, κάποιοι ξεκινούσαν από Δευτέρα τις διακοπές τους, άντε μια εβδομάδα αργότερα, και κάθε λίγο εμείς τα «κορίτσια» κατεβαίναμε στην Ερμού για να προβάρουμε σανδάλια και μαγιό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή