Σάρκα και ζωή

Η καταδίκη ενός πρώην Προέδρου Δημοκρατίας για αδικήματα που διέπραξε κατά νόσφιση εξουσίας αποτελεί βαρύ και ιστορικό γεγονός για κάθε δημοκρατία. Δεν σηματοδοτεί κάποιου είδους «εκδίκηση» – δρυός πεσούσης – αλλά απόδειξη ότι η δημοκρατία διαθέτει τα όπλα να «βάλει στη θέση τους» – έστω και κατόπιν εορτής – όσους τη φτηναίνουν. Η καταδίκη του Νικολά Σαρκοζί σε τρία χρόνια φυλάκισης, εκ των οποίων ένα χωρίς αναστολή, έχει και άλλα παραδειγματικά χαρακτηριστικά. Στηρίζεται σε γεγονότα που έλαβαν χώρα όταν ο Σαρκοζί ήταν εν ενεργεία πρόεδρος, αλλά βάσει στοιχείων -τηλεφωνικές συνομιλίες υπό κωδικό όνομα και από υποτιθέμενη «ασφαλή» συσκευή – που άρχισαν να συλλέγονται αφότου είχε πια αποχωρήσει από το δημόσιο αξίωμά του. Τα ίδια τα γεγονότα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν περιθωριακά σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, όπως, ίσως, στην περίπτωση του Ζακ Σιράκ, που επίσης είχε καταδικαστεί, αλλά για πράξεις του ως δημάρχου του Παρισιού. Ο Σαρκοζί όχι απλώς κατηγορείται αλλά πιάστηκε επ’ αυτοφώρω – οι τηλεφωνικές συνομιλίες που λέγαμε – να υπόσχεται υψηλή θέση σε δικαστή προκειμένου να του γνωστοποιήσει στοιχεία για έρευνα που διεξαγόταν σε βάρος του για άλλη υπόθεση – την «υπόθεση Μπετανκούρ», από το όνομα της πάμπλουτης γηραιάς επιχειρηματία που είχε «προσεγγίσει» αρκετά ανορθόδοξα ο Σαρκοζί. Η «υπόθεση Μπετανκούρ», για την οποία τελικά ο πρώην πρόεδρος αθωώθηκε λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων – οι επαφές με τον δικαστή βοήθησαν -, είναι μία μόνο από τις δώδεκα (12) υποθέσεις που διερεύνησε (σε δύο έχει αθωωθεί, σε δύο γλίτωσε λόγω ασυλίας και παραγραφής και σε τρεις εξετάστηκε ως εμπλεκόμενος αλλά δεν του αποδόθηκε κατηγορία) ή διερευνά η Δικαιοσύνη με επίκεντρο το χρυσό παιδί της γαλλικής Δεξιάς: εκκρεμούν δίκες ή ανακρίσεις για τις υποθέσεις των προεκλογικών δαπανών της καμπάνιας του 2012 -«υπόθεση Bygmalion» -, της παράνομης χρηματοδότησης της καμπάνιας του 2007 από το λιβυκό καθεστώς – «υπόθεση Καντάφι» -, της παράνομης χρηματοδότησης της προεδρικής καμπάνιας του 1995, στην οποία ο Σαρκοζί ήταν το δεξί χέρι του υποψηφίου Μπαλαντίρ, από πωλήσεις όπλων στο Πακιστάν – «υπόθεση Καράτσι» – κι ένα μικρό δωράκι 500.000 ευρώ που έλαβε ο Σαρκοζί ως «λομπίστας», μετά το τέλος της προεδρίας του, για συμβουλές σε ρωσική ασφαλιστική εταιρεία – «υπόθεση Reso-Garantia».