Μια ανοιχτή πληγή

Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, η κατάληψη του κτιρίου διοίκησης συνεχίζεται. Ταυτόχρονα, οι καθηγητές πανεπιστημίου που υπέγραψαν υπέρ της απόφασης του πρύτανη να φωνάξει την Εισαγγελία ξεπέρασαν τους πεντακόσιους. Ισως για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, είναι πολλοί εκείνοι που ξεπερνάνε τον φόβο και εκφράζονται ανοιχτά εναντίον της οχλοκρατίας και της ομηρείας των πανεπιστημίων από δυναμικές μειοψηφίες. Υποτίθεται ότι η κατάληψη είναι απόφαση φοιτητικών συλλόγων. Ασφαλώς και δεν είναι έτσι. Οι αποφάσεις λαμβάνονται από ολιγάριθμες ομάδες, ιδιαίτερα μειοψηφικές, που καπηλεύονται τη βούληση των φοιτητών. Μάλιστα, ακριβώς επειδή στο όνομα της συλλογικής βούλησης απουσιάζει κάθε προσωπική ευθύνη, αυτή τη στιγμή όλο το κτίριο του Πανεπιστημίου (από το έντυπο αρχείο του ΑΠΘ με όλα τα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων έως τα γραφεία π.χ. της οικονομικής ή της νομικής υπηρεσίας) είναι στη διάθεση όποιου θελήσει.