«Ητανε και ο Στέφος. Ητανε πολύ μικράκι. Το ‘βγαλε στη δουλειά ο μπαμπάς του ο σιχαμένος. Και το παίρνανε πια στσι ταβέρνες κι εδώ κι εκεί, κι ήπαιζε και σαντουράκι. Τα ‘σιαζε τα σαντούρια ο μπαμπάς του μοναχός του. Το παρατσούκλι του μπαμπά του τόνε λέγανε “Ντάουλα”». Ετσι είχε αφηγηθεί η Αγγέλα Παπάζογλου τα πρώτα βήματα του Στέφανου Βέζου, σημαντικού τραγουδιστή που γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1905 και απεβίωσε το 1970 στη Θεσσαλονίκη όπου εγκαταστάθηκε μετά την Καταστροφή. Τα ίχνη του χάνονται ώς το 1931. Αυτή τη χρονιά ηχογραφεί έξι αμανέδες και πέντε τραγούδια του Παναγιώτη Τούντα. Εναν χρόνο μετά μπαίνει ξανά στο στούντιο και ηχογραφεί δύο ακόμα τραγούδια του Τούντα, δύο του Μανώλη Χρυσαφάκη και ένα δικό του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή