Η υπόθεση Κουφοντίνα ανασύρει μία από τις χειρότερες κηλίδες της δημοκρατικής περιόδου της χώρας μετά το 1974. Η Ελλάδα δεν είχε την πρωτοτυπία της δράσης τρομοκρατικών οργανώσεων. Ωστόσο, είμαστε η μόνη χώρα στην οποία εξακολουθούν να βρίσκουν ακροατήριο όσοι κραυγάζουν υπέρ της τυφλής βίας, των λαϊκών δικαστηρίων και της αμφισβήτησης των θεμελιωδών δημοκρατικών αξιών. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι ο χώρος  κράτησης ενός καταδικασμένου τρομοκράτη για ανθρωποκτονίες, γιατί το ζήτημα αυτό διευθετείται από τις δικαστικές αρχές σύμφωνα με τα ισχύοντα για όλους ανεξαιρέτως τους κρατουμένους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή