Ουρές πεσκαν-Δρίτσας

Ισως να μην είναι πολύ γνωστό πώς φτιάχνεται το διάσημο πλέον κουλούρι της Θεσσαλονίκης: καταρχήν φτιάχνεις την τρύπα και μετά γύρω-γύρω, το κουλούρι. Αλλά το πιο σημαντικό είναι το αρχικό κενό – αυτό που λένε οι Ιταλοί «una buca inutile», δηλαδή μια ανωφελής τρύπα, η οποία δίνει σχήμα αλλά και νόημα στο κυκλικό, υπαρκτό κουλούρι. Κάτι αντίστοιχο με εκείνο που γράφει ο Χριστιανόπουλος για τη γλάστρα, ότι δηλαδή «η αξία μιας γλάστρας έγκειται στην τρύπα της». Οχι μόνο στο κενό που υποδέχεται το καστανόχωμα και το φυτό, αλλά και στην οπή που έχει στον πυθμένα, για να φεύγει το νερό, να αναπνέει η όλη κατάσταση. Οπότε, το κενό, το μη-υπάρχον, είναι εκείνο που κατεξοχήν δίνει υπόσταση στο απτό, στο υπάρχον – εξού και η φράση «αέρα-πατέρα».