Την προηγούμενη εβδομάδα, με αφορμή τα επεισόδια στη Νέα Σμύρνη, παρακολουθήσαμε τόσο τη ρητορική της πόλωσης, όσο και τα εγκώμια στην ενότητα. Εχουμε υποστηρίξει σε τούτες τις σελίδες ότι ο διχαστικός λόγος πλήττει τους θεσμούς. Πολλοί ωστόσο φρονούν ότι συντηρεί το δικομματικό σύστημα. Η σκέψη είναι ότι μέσα από την πόλωση καθίστανται σαφείς οι διαχωριστικές γραμμές των παρατάξεων και συγκρατούνται εντός των τειχών τόσο οι μετριοπαθείς, όσο και οι ακραίες φωνές, που διαφορετικά θα αισθάνονταν την ανάγκη ή θα έβρισκαν έδαφος να αυτονομηθούν. Υπάρχει ωστόσο αντίλογος. Αν η πόλωση δεν ανταποκρίνεται σε γνήσια διακυβεύματα και δεν δίνει την προοπτική της σύνθεσης, διαβρώνει το κομματικό σύστημα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή